İnsanlık tarihi müstakim olanlara zaferler, asilere belalar tarihidir

Önceki iki yazımızda şu sonuca vardık: Semavi afetler insanoğlundan bütünüyle bağımsız değildir. Fizik âlemdeki olayların metafizik sebepleri de vardır.

Ama buna rağmen biz bir afetin kesin sebebi şudur diyemeyiz. Çünkü günahlar ve sevaplar bizim ölçülerimizle ölçülmez. Bizim çok küçük gördüğümüz bir günah Allah katında çok büyük olabilir. Mesela bir canlıya işkence yapılması Allah’ın arşını titretebilir. Aksine; bir karıncaya gösterilen merhamet Allah’ın rahmet kapılarını açabilir. Biz sadece umumi günahların umumi belalara sebep olabileceğini söyleriz ama hiçbir musibetin sebebi bizzat şudur diyemeyiz. İsyanların azaba, istiğfarın rahmete sebep olacağını biliriz. Çünkü Allah (cc) ‘günahlarınızdan vazgeçip istiğfar edin ki, O da size göğün rahmet kapılarını açsın, gücünüze güç katsın’ (Hûd 52) buyurur. Demek ki yağmurun bile günahla alakası vardır. Ehlikitap için buyurur ki, ‘eğer onlar Allah’ın gönderdiği Tevrat’ı ve İncil’i uygulamış olsalardı üstlerinden altlarından nimetlenirlerdi’ (Mâide 66).

‘Size gelen her musibet kendi yaptıklarınız sebebiyledir. Çoğunu da Allah affeder’ (Şura 30)

‘Karada ve denizlerdeki bozulmalar insanların kendi yaptıkları sebebiyledir’ (Rûm 41). Bunu biz de görebiliyoruz; topraktan ozon tabakasına kadar tehlike oluşturacak düzeydeki bu bozulma/fesat bizim yaptıklarımız yüzünden değil midir? İnsandan başka hangi canlı tabiatı bozuyor? Aksine her canlı tabiatın dengesini ve güzelliğini sağlamak ve korumak için çalışır.

Mesela yağmur duası, suçunu itiraf edip Allah’tan bir af/özür dileme ibadetidir. Allah da bu yakarışları samimiyet ölçüsünde kabul eder ya da erteler. Her birimiz bunun ilginç örneklerini görmüşüzdür. Doksanlı yıllarda İstanbul susuz kaldığında topluca yağmur duası yapıldı. Cumhuriyet, Hürriyet gibi gazetelerin bununla alay ettiğini hatırlıyorum. Çünkü meteorolojiye, yani bilime göre yakın ufukta yağmur gözükmüyordu. Ama duanın ertesi günü bol yağmurlar yağdı. Önceden ‘bunların işi Allah’a kaldı’ diye alay eden gazeteler, yağmur yağınca, ‘galiba bunların yukardaki ile araları iyi’ diye başlık atmaktan da utanmadılar.